لَبریز تو ام

خالی مَکُن ای عِشق  خودت را از مَن . . لَبریز تو ام، تو  جرعه ای باش از مَن . .

فراموش کـَردَن

فراموش کـَردَن کـَسی که دوسش داری مِثل ِ بِخاطِر  اوردن کـَسی است که هَرگِز  ندیده ای . .

فراموش شدن

گـاهــے بِـدون ِ بغض و گِریــہ و بِـدون داد و هـَـوار . . بایـَد قَبــول کُنـے فراموش شُـدَنَــت را . . .

بوی قفس

هر که به من می رسد ... بویِ قَـفَــــس می دهد!

جـُــز تـــو که  پـَر مـــی دهی ... تا  بپرانی مــرا!

تو و دلم

دِگران گر بروند از نظر، ازدل بروند ...

تو چنان در نظری، گر بروی دل برود

ازاین تکرارساعتهـ ـا

ازاین تکرارساعتهـ ـا
ازاین بیهوده بودنهـ ـا
ازاین بی تاب ماندنهـ ـا
ازاین تردید ـهـ ـا
نیرنگهـ ـا
... شکهـ ـا
خیانتهـ ـا
ازاین رنگین کمان سرد آدمهـ ـا
وازاین مرگ باورها ورویاهـ ـا
پریشانمـــ
دلـ ـم پروازمیخواهد...

تو مرا باختی ...

چه تفاهمی ...
هر دو فراموشی گرفتیم ...!
هر دو باختیم ...!
و هر دو خوشحالیم ...!
تو مرا فراموش کردی ...
من خودم را...
تو مرا باختی ...
من ارزشم را ...
تو برای پیروزیت خوشحالی ...
من برای تو ...

عشق و هوس

من نه عاشقم

و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من ؛

من خودم هستم و تنهایی یک حس غریب،

که به صد عشق و هوس می ارزد

من چه میدانستم . . .

من چه میدانستم دل هر کس ، دل نیست

قلب ها ز آهن و سنگ ، قلب ها بی خبر از عاطفه اند....

من چه میدانستم . . .

هــِـی روزگــار

هــِـی روزگــار مَن بـه دَرَکــ خــودَت خــَـســتــه نــَـشـُـدی
 از دیــدَن تصویر تــِکـراریــه دَرد کشیدن مــَـن