من همیشه غصه خورده ام برای آنها که دچـــــــارنــــد!
تنهای تنها...
فقط خودشانند که دچــــــــارنـــد... . . . . . . .
و دچار
یعنی عاشق!
و فکر کن که چه تنهاست اگر که ماهی کوچک؛
اسیــــــــر آبی دریایِ بیکران باشد
مــن همـــان آدمـــی هستـــم کـه چتـــرم را
در لحـــظاتِ بـــارانــی تقسیــــم می کردم!
امّـــا حــالا مـــانــده اَم تنهـــــــــا بــا ایـن همـــــه چتــــر...
خُـــــــدایـا!
جُـــز تـــو کســـی را نــدارم! چترم میشوی...؟!
دلتنگی که می آید .. به این سادگی ها نمی رود
پی کارش!
نه با حرف .. نه با شعـــر .. نه با تَـرانه ..... دلتنـــــگم!
و تــو ... تنهــا درمانِ دلتنگیــ
ــهایَـم هستی!
[بعد از هر طوفآنیـ ... آسمآن هآیــِ صآفــ و روشَن می آیند!
آیا تــو همـ .. بعد از دل ِ تنـگـِـ من .. میـآیی ؟؟!]
وسطِ کوچه
.. مانده اَم تنهــــــــا ;
با من انگار خانه هــاقهـــــــــرند ;
ای بُن بست هــــــایِ توو در توو ;
دوستانم کجایِ این شهــــــــرَنــد . .
.؟؟!