عشق و هوس

من نه عاشقم

و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من ؛

من خودم هستم و تنهایی یک حس غریب،

که به صد عشق و هوس می ارزد

من چه میدانستم . . .

من چه میدانستم دل هر کس ، دل نیست

قلب ها ز آهن و سنگ ، قلب ها بی خبر از عاطفه اند....

من چه میدانستم . . .

ﺩﺍﺭﻡ ﻓﺮﻭ ﻣﯽ ﺭ ﯼ ﺯ ﻡ

ﭼﻮﻥ ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻨﯽ ﺍﺯ ﮬﺮ ﻃﺮﻑ ﻧﮕﺎﮦ ﮐﻨﯽ . .

ﺩﺍﺭﻡ

ﻓﺮﻭ

ﻣﯽ

ﺭ

ﯼ

ﺯ

ﻡ

هــِـی روزگــار

هــِـی روزگــار مَن بـه دَرَکــ خــودَت خــَـســتــه نــَـشـُـدی
 از دیــدَن تصویر تــِکـراریــه دَرد کشیدن مــَـن

بعضی بغض ها

بعضی  بغض ها  شکستنی نیستند فرو خوردنی هم نیستند...!

برای  بُـــــــریدن نفـــس می آیند..... نمی روند....!!

اجبارِ تنهایی

دیدی وقتی یه بادوم تلخ میخوری؟!!!
سریع بعدش چنتا بادوم شیرین میخوری تا تلخیش از بین بره!
تو دیگه لذتی از بادوم های شیرین نمیبری!
فقط میخوای اون تلخی رو فراموش کنی!
وقتی هم که اون تلخی تموم شد...
دیگه میترسی بادوم بخوری!
که نکنه دوباره تلخ باشه!!!
عشق مثل اون بادوم تلخه!
بعدش با آدمای زیادی میریا!!!!
ولی فقط برای فراموش کردن اون!
بعدش هم دیگه میترسی عاشق شی!
در اصل آدما فقط یه بار عاشق میشن!
از اون به بعدش یا از هوسِ...
یا از اجبارِ تنهایی!!!!!

مـن هـرگـز از آنهـــا نیستم

شـایـد بـاور نکـنی

ولـی آدمهـــایـی هـستنـد کـه زنـدگـی شـان

بـی کـمتـریـن رنـج و پـریـشـانـی مـی گـذرد

خـوب لـباس مـی پـوشـند

خـوب مـی خـورنـد

خـــوب مـی خـوابـنـد

از زنـدگـی خـانـوادگـی شـان راضـی انـد

الـبته بـعضـی وقـتهــا غـمگـین مـی شوند

ولــی اثـری بر زندگـی شان نمی گـذارد

همیشه حـالشان خـوب است

و مــرگ شـان

مـرگـی اسـت راحـت در مــیانـه ی خــواب

شـایـد باور نـکـنی

ولـی این جـور آدمهــا وجـود دارنـد

ولـی مـن از آنـــــها نـیسـتـم

نـه ٬ مـن هـرگـز از آنهـــا نیستم

مـن حـتـی هـیــــــــــــــــــچ نـزدیـکـی بـه نـوع زنـدگـی آن هـا نـدارم

نـه ٬ مـن هـرگـز از آنهـــا نیستم

تنها و غمگین و افسرده

اصرار نکن حالت را به کسی بفهمانی...

هر چه بیشتر اصرار کنی کمتر می فهمندت

التماس نکن برای کسی مهم باشی

هر چه بیشتر التماس کنی

بیشتر از چشمها میفتی

میدانی

همین که هستی

خوب است

تنها و غمگین و افسرده

حتی دیگر لازم نیست  خودت را  شاد نشان دهی

نخواست باور کنه اینو که رسم روزگار اینه

نخواست باور کنه اینو که رسم روزگار اینه

کـــــه تنها همدم شبــ هاش یــه مشتــ آهنگــ غمگینه

کـــــه عشقش جــــا زد و رفتــــ و از ایــــن غمگین تــرم مــیشه

اگر روزی داستانم رو نقل کردی بگو

اگر روزی داستانم رو نقل کردی بگو
بی کس بود، اما کسی رو بی کس نکرد.
 تنها بود اما کسی رو تنها نداشت.
 دلشکسته بود، اما دل کسی رو نشکست.
 کوه غم بود، ولی کسی رو غمگین نکرد
و شاید بد بود ولی برای کسی بد نخواست