شنیــده بــودم "پـــــــــــــا" ، "قــلب دوّم" است ... اما بــــــــــــــــــاور نداشتــم !
تــا آن زمــان کــه فــــــــــــــهمیــدم ؛ وقتــی دلِ ماندن نــدارم ،
پــایِ ایــــــــــــــــــــستــادن هــم نیســت... !!!
گاهی تــو... گاهی یادِ تــو...
گاهی هم غمــِ تــو... آخــر "تــو" کار ِ مــرا تمام می کند
چـگـونـه حـرف ِ [ د ِ لَ م ] را بـه چَـشـم هـات بـگـویـم
ازاین تکرارساعتهـ ـا
ازاین بیهوده بودنهـ ـا
ازاین بی تاب ماندنهـ ـا
ازاین تردید ـهـ ـا
نیرنگهـ ـا
... شکهـ ـا
خیانتهـ ـا
ازاین رنگین کمان سرد آدمهـ ـا
وازاین مرگ باورها ورویاهـ ـا
پریشانمـــ
دلـ ـم پروازمیخواهد...
چه تفاهمی ...
هر دو فراموشی گرفتیم ...!
هر دو باختیم ...!
و هر دو خوشحالیم ...!
تو مرا فراموش کردی ...
من خودم را...
تو مرا باختی ...
من ارزشم را ...
تو برای پیروزیت خوشحالی ...
من برای تو ...
من نه عاشقم
و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من ؛
من خودم هستم و تنهایی یک حس غریب،
که به صد عشق و هوس می ارزد
ﭼﻮﻥ ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻨﯽ ﺍﺯ ﮬﺮ ﻃﺮﻑ ﻧﮕﺎﮦ ﮐﻨﯽ . .
ﺩﺍﺭﻡ
ﻓﺮﻭ
ﻣﯽ
ﺭ
ﯼ
ﺯ
ﻡ
دلم شکست !
عیبی ندارد شکستنی است دیگر ، می شکند !
اصلا فدای سرت ، قضا و بلا بود از سرت دور شد . . . اشکم بی امان می ریزد !
مهم نیست !
آب روشنی است !
خانه ات تا ابد روشن عشق من . . .