نمی دانم
دوستش دارم یا نه؟!
با هم قدم
میزنیم
با هم
میخوابیـم
دلم که میگیرد، آغوشش را بـــاز می کنـــــد
و بر گونه هایم بوسه میزند
اما نمی دانم دوستش دارم یا نه؟!
“تنهاییـــــم را” . . .
بآورتـــ بِشَود یآ نـﮧ
روزﮮ مـﮯ رسُد کـﮧ دِلَتــ برآﮮ هیچ کَس؛
بـﮧ اَندآزه ﮮ مَـטּ تَنگــ نَـפֿوآهَد شُد
برآی نِگآه کَردَنمـــ
כֿـَندیدنمـــ
اَذیتـــ کردَنمــــ
برآی تَمآم لَحظآتـﮯ کـﮧ دَر کـ ـنارَم دآشتی
روزﮮ خوآهد رسید کـﮧ در حَسرَت تِکرآر دوبآره مَـטּ خوآهـﮯ بود
می دآنم روزﮮ کـﮧ نبآشَم "هیچکَس تکرآر مـטּ نخوآهد شُد
دنبـال ”
مخاطـبــــ خـاص ” نــوشته هـایـم نــباشید !
ارزش ” خــاص بــودن ” را نداشتــــــ ….
غم هایی که چشم رو خیس نمیکنند زودتر به استخوان میرسند . . . !
من یِ پســرم ،به فکرِ رنگِ لاکَــم نیستم
به فکرِ اینَم غم هامو چجوری مخفــی کُنم
به ســـــــلامتی هرکی زدیم رفت,
میزنیم به ســلامتی غم شاید اونم رفت...
به سلامتی روزی که... اسمم بیاد رو لب رفیقام...
پوزخند بزنن و با پشت دست اشکاشونو پاک کننو بگن...
هههههی!!! کی فکرشو میکرد؟؟؟
گــویند کـــ, [خدا ] همیشه بآ مآست
ای غم!!!! نَکُنَد خـــدآ تُــو بآشـــی