مُشکِلِ مآ اَز جآیی شُروع شُد ک ِ نِگآهِ آدَم ـهآ بِ هَم ،
نِگآهِ آدَم بِ آدَم نَ ـبود ... نِگآهِ آدَم بِ فرصت بود
خـــــــــــــــــواهـــش میکـــــــــــنــــــــــــم...!!
از پیـــش او نــــــــــــــــــرو
هــــــــــیچــــــــــــــــکـــــــــــــــــــــس
طـــاقـــتــــی کــــه مـــــــــن داشـــــــــتـــــــــــــم را
نــــــــــــــــــــــــــدارد...
چوپان قصه ی ما دروغگو نبود ،
او تنها بود و از فرط تنهایی فریاد گرگ سرمیداد ،
افسوس که کسی تنهایی اش را درکــــــ نکرد و در پی گرگ بودند
آرامـتٙـر ﺳۥـکوت ڪـۥن!
صِـدای ِ ﺑـﮯ تٙفـاو ُتـی هایٙـت
آزارٙم ﻣیدٙهٙــد..
بی هیچ احساسیـ فقـط بـآش !!
ایــــــن روزها
هـــــــر نفـــس ،
درد اســـت که میکشـــم !!!
در نبــــــــودت "
ای کــاش یا بـــــــــــودی ،
یـــــا اصـــلا نبودی !!!
ایـــــن که هســـتی
و کنــــارم نیســــتی ...
دیـــــــــوانه ام میکنــــــــــد "
دیر باریدی باران....دیر
من در جهنم نبودن کسی خشکیده ام